Eerste laag
3D printen begint begint logischerwijs bij de eerste laag. Zorg dus allereerst voor een goed afgesteld bed. Je kunt dit doen door de printkop in de vier uiterste hoeken te plaatsen en een zogeheten “papier test” uit te voeren. Je gebruikt hiervoor een vel papier en laat de printkop dan stapje voor stapje zakken, totdat de nozzle grip krijgt op het papiertje. Je kunt hier ook een voelermaat voor gebruiken, dit is nog nauwkeuriger, omdat die een bekende en accurate dikte hebben. Er zijn ook veel printers die een automatisch bed level systeem hebben, dan worden de vier hoeken wel gecompenseerd, maar het nul-punt niet. Dan blijft het dus noodzakelijk om af en toe even te controleren of alles nog goed afgesteld is. Het nul-punt meet je met de nozzle in het midden van het bed.
De tweede stap is een testprint doen. Je laat de printer minimaal twee lagen printen. Waarom twee? Omdat het dan makkelijker te verwijderen is van het bed, een enkele laag scheurt sneller en dan zie je het niet goed meer. Let hier vooral op of de eerste laag niet voorbij de volgenden geperst is, de zogeheten elephants foot (olifanten voet). Als dit gebeurd staat je nozzle afstelling te laag, je hebt dan teveel “squish”
Maar het kan ook voorkomen dat de lijnen niet mooi aangeperst worden, dan staat je afstelling iets te hoog.
Houd je printbed schoon
Veel hechtingsproblemen komen door vuil en vettigheid op je printplaat. Vingerafdrukken bijvoorbeeld kunnen een hoop pret bederven, waarbij bijna alles mooi hecht behalve net dat ene hoekje.
Vaak word hier geadviseerd om isopropyl alcohol te gebruiken om je printplaat te ontvetten, maar dit helpt alleen bij relatief kleine vervuilingen. Beter is als je een verwijderbare printplaat hebt, zoals een verenstalen plaat met PEI, om afwasmiddel te gebruiken. Je doet een klein beetje afwasmiddel, uiteraard op de printzijde, smeer dit even lekker uit en spoel dit goed met heet water af. Hierna wel zorgen dat je de plaat meteen goed droogt, verenstaal kan anders roest vormen. Met deze methode krijg je alle vet in een snelle actie er vanaf en is zeker aan te raden voor nieuwe printplaten, of wanneer je de hechtlaag vervangen hebt.
Tussen prints in kun je dan wel met een beetje isopropyl alcohol de plaat schoonmaken, zorg dan wel dat de plaat niet heet is, anders verdampt de alcohol erg snel.
Verwarmd bed
Schildertape is een erg goedkope oplossing, maar niet per se de meest makkelijke. Je moet het netjes plakken en het beschadigd snel, waardoor je soms al na 1 print het opnieuw moet plakken. Tegenwoordig zie je steeds meer de flex platen met een PEI. Dit is een kunststof wat uit de medische wereld is overgewaaid en erg goed werkt als hechtlaag. Gaat vaak erg lang mee, kwaliteit flex platen kunnen tot ruim 1000 printuren meegaan.
PLA heeft meestal geen verwarmd bed nodig, al print je het onverwarmd dan kun je het printen op schildertape. De hechting word alleen vaak wel verbeterd door het bed tussen 30-50ºC te verwarmen. Hierbij kan alleen de tape minder goed tegen de warmte en zijn kapton en PEI de betere oplossingen, waarbij PEI de nieuwste technologie is. Deze kunnen de verhitting en afkoel cyclussen beter aan dan schildertape.
Heat soak
ABS is een van de filamenten waarbij een heet bed nodig is, veel ABS wil namelijk graag een bed temperatuur van 90-110ºC. Hierbij is het van belang dat je de plaat even op temperatuur laat staan. Het 3D printbed is immers vaak een relatief dikke aluminium plaat (4 tot soms wel 10mm dik) waar de hitte even doorheen moet trekken voordat het bij je hechtlaag is. Het is dan belangrijk om even het bed op temperatuur te laten staan, de tijd is dan afhankelijk van de dikte van het bed. Bij het aluminium bed van een Voron Trident of V2.4 printer (deze is 8mm dik) duurt ongeveer 10 minuten, bij een Creality printer (deze hebben een ongeveer 4mm dik bed) duurt het 6-7 minuten.
Het op temperatuur laten staan zorgt ervoor dat de hechting met de printplaat beter plaats kan vinden en het filament minder zal opkrullen.
Hechtmiddelen
Als je het bovenstaande al geprobeerd hebt en het hecht nog steeds niet. Kun je hechtmiddelen gaan proberen.
Hiervoor kun je bijvoorbeeld Magigoo gebruiken, deze kun je rechtstreeks vanuit de fles met de applicatorkop aanbrengen en zorgen direct voor een extra sterke hechting van de eerste laag van je print. De laag is ook makkelijk weer te verwijderen met wat water. Het voordeel is dat deze flessen erg lang meegaan.
Wat is een slicer
Een slicer is software die een 3D model (vaak in .stl of .obj formaat) kan vertalen in individuele lagen, het pakket snijd dus je model als een soort boterhamworst. En elke laag word vertaald zodat je 3D printer het kan begrijpen.
De taal van je printer heet G-Code, dit is een instructie taal die is ontstaan in de computer numerical control (CNC) wereld. Deze taal kent veel toepassingen, vooral in automatisering en is onderdeel van zogeheten computer-aided engineering. De instructies vertellen een computer aangestuurde machine wat het moet doen en hoe. Waar het heen moet bewegen, hoe snel en via welk pad word hierin meegegeven.
Een STL (Standard Tessellation Language) bestand is een export formaat van veel CAD software, zoals Fusion 360. Dit formaat word goed ondersteunt in veel software pakketten en zelfs windows kan met paint3D hiermee overweg. Er zijn ook platformen als Thingiverse.com waar veel stl files van andere ontwerpers gedeeld worden, welke je gemakkelijk kunt downloaden om te printen.
Brim
Een brim word gebruikt bij hechtingsproblemen, veelal 3D prints met een relatief kleine footprint, welke relatief hoog zijn. Deze functie maakt de eerste laag een instelbaar aantal millimeters breder, hierdoor heb je meer oppervlakte om te hechten aan de printplaat.
Raft
Deze term heb je wellicht al voorbij zien komen. Een raft is een extreme vorm van een brim, het word breder dan het te printen object en ongeveer een mm dik. Daardoor kost het over het algemeen ook veel meer filament om te gebruiken. Het zorgt voor betere adhesion en word vooral gebruikt om bij minder rechte printplaten de golving op te vangen. Is jouw printplaat voldoende recht, hoef je dit dus eigenlijk niet te gebruiken, aangezien het niet bevorderlijk is voor het eindresultaat van de onderlaag.
Supports
Als je print object een scherpe overhang heeft, kun je supports gebruiken. In je slicer kun je een overhang hoek instellen en kiezen voor supports die alleen vanaf de printplaat komen, of zelfs overal. De supports kun je relatief eenvoudig weer verwijderen en ondersteunen je print waar nodig. De laatste support optie is over het algemeen wel iets lastiger met verwijderen, maar is soms wel nodig. Meer over overhangs kun je in onze 3D Print gids lezen.
